Na je geboorte begint je eigen familiegeschiedenis. Je bent je er nog niet bewust van, maar de verhalen waarmee je opgroeit, zullen je voor een deel vormen. Wij erven meer dan slechts uiterlijke kenmerken en karaktertrekken van onze ouders en voorouders. Ook de geschiedenis laat haar sporen na en is verweven met de geschiedenis van je (voor)ouders.
Onbewust rook je de kruidige geuren die in jouw ouderlijk huis rondhingen of hoorde je de Maleise klanken die de taal kleurden. Misschien was je gefascineerd door de voorwerpen die ooit uit dat verre land op de boot waren meegekomen of voelde je soms dat bepaalde onderwerpen onbesproken bleven.
Als kind van Indische ouders ervaar je op een dag de andere bagage die je hebt meegekregen.
Ik groeide op met de verhalen van mijn familie over het leven in Medan op Sumatra. Enerzijds leuke en spannende verhalen, maar anderzijds voelde ik de invloed die het gedwongen vertrek had op mijn vader, die op zijn dertiende in 1953 voorgoed zijn geboorteland moest achterlaten. Zijn Indische jeugd, die bestond uit vrijheid en op blote voeten kattenkwaad uithalen, verruilde hij ongewild voor een kille ontvangst, knellende schoenen en grijze luchten. Zelfs toen hij de 80 was gepasseerd, voelde ik zijn heimwee naar de mensen die hem omringden, de natuur die hem al van jongs af aan fascineerde en zijn geboortegrond.
Dit motiveerde mij om Istori kita. Jouw familiegeschiedenis samen te stellen, als leidraad en gids om persoonlijke verhalen te delen en vast te leggen. Bij de vele ontmoetingen raakte ik gefascineerd door de verhalen achter de voorwerpen uit Indië, die een tastbare herinnering aan vroeger waren. Samen met Armando Ello legde ik ruim 30 verhalen vast in De lange reis van de poesaka. Indische tastbare herinneringen.
Deze website wil iedereen die zijn verhaal wil delen, uitnodigen om dit te plaatsen. De diversiteit aan verhalen en achtergronden is onuitputtelijk. Ze geven ons een tijdsbeeld van een verleden dat in tijd en afstand ver weg is. Ze bieden ons een kijkje in de ingewikkelde, gelaagde koloniale samenleving en tonen ons de diverse gezichten van de Japanse bezetting en de jaren tijdens en na de onafhankelijkheidsstrijd. En uiteindelijk gaan ze over hoe mensen met roots in Indië of Indonesië het beste van twee werelden hebben weten te verbinden en veerkracht hebben getoond.
In 2020 herdachten we het einde van de Tweede Wereldoorlog, 75 jaar geleden. Dat was tevens de start van een jarenlange migratie van ruim 300.000 personen naar Nederland. Nu meer dan ooit beseffen we het belang van onze roots en familiegeschiedenis.
Door deze verhalen te delen, draag je er zorg voor dat ze niet verloren gaan. Je geeft anderen soms de mogelijkheid een nieuw puzzelstukje te leggen. Jouw familiegeschiedenis kan heel dichtbij iemands eigen geschiedenis liggen en nieuwe informatie opleveren.
Het zijn ‘kleine’ verhalen die ons verbinden. Voor velen van ons is het van wezenlijk belang om te weten waar je vandaan komt, om jezelf te begrijpen en de verhalen in een context te kunnen plaatsen.
En dat is precies wat deze website ‘De Indische verhalentafel’ als platform beoogt. Het delen van verhalen van toen – onze eigen geschiedenis.
Simone Berger
